Wstęp

W języku angielskim czasowniki dzielą się na dwie formy:

• bezokolicznik infinitive
• bezokolicznik bez to bare infinitive
  Przykłady: do, go, make
• bezokolicznik z to infinitive with to
  Przykłady: to do, to go, to make
• forma -ing gerund / –ing form
  Przykłady: doing, going, making

Bezokolicznik czy podstawowa forma czasownika dzieli się na dwie grupy w zależności od tego czy czasownik występuje z partykułą to czy nie. Te bez to są po prostu nazywane gołym bezokolicznikiem (bare infinitive).

Formy te używamy w zależności od tego w jakiej części zdania występują lub po jakiej części mowy, np. po czasowniku, który wymaga użycia formy z -ing. Spójrz na poniższe przykłady:

• I could sing well when I was a child.
  Umiałem pływać jak byłem dzieckiem.
• I learned to swim when I was five.
  Nauczyłem się pływać kiedy miałem pięć lat.
• I like swimming in my free time.
  Lubię pływać w wolnym czasie.

Formy przeczące tych czasowników tworzymy przez dodanie przed nimi partykuły not.

• bezokolicznik bez to bare infinitive
  Przykłady: not do, not go, not make
• bezokolicznik z to infinitive with to
  Przykłady: not to do, not to go, not to make
• forma -ing gerund / –ing form
  Przykłady: not doing, not going, not making